تحصیل دندانپزشکی در هند
در سالیان اخیر شمار زیادی از ایرانیان متقاضی تحصیل دندانپزشکی در خارج از کشور، دانشگاههای هند را بعنوان محل تحصیل خود انتخاب کردهاند. البته دوسال پیش، شرایط تحصیل دندانپزشکی در هند بصورت اساسی تغییر کرد و این تغییر بر روند حضور ایرانیان (و بطور کلی دانشجویان غیرهندی) در دانشگاههای هند تأثیر چشمگیری گذاشت.
تغییری که از آن حرف میزنیم صدور حکم دیوان عالی هند بود که پذیرش دانشجویان در رشتههایی مثل پزشکی و دندانپزشکی را به قبولی در آزمون NEET مشروط میکرد. تا پیش از صدور این حکم برخی از دانشگاههای هند آزمون نیت را بصورت اختصاصی برگزار میکردند اما برخی از دانشگاهها هم برای پذیرش دانشجو آزمونی برگزار نمیکردند. این موضوع، امتیاز بزرگی برای تحصیل دندانپزشکی در هند نسبت به بسیاری از کشورهای دیگر محسوب میَشد. البته هنوز نکات مثبتی در مورد شرایط تحصیل دندانپزشکی در هند وجود دارد که میتواند توجه عدهای را به این کشور جلب کند.
یکی از نکانت مثبت در مورد شرایط تحصیل دندانپزشکی در هند به زبان مربوط میشود. زبان تدریس دندانپزشکی در دانشگاههای هند مثل بقیه رشتهها انگلیسی است و متقاضیان ملزم به ارائه مدرک زبان هم نیستند. ضمن اینکه مردم این کشور هم اگرچه با لهجه خاص خود، زبان انگلیسی را بلدند و برقراری ارتباط در این کشور برای عموم دانشجویان بینالمللی، نسبت به بسیاری از کشورهای دیگر راحتتر است.
هزینه تحصیل دندانپزشکی در هند و همچنین هزینه زندگی در هند عامل مؤثر دیگری در ترغیب دانشجویان بینالمللی به انتخاب هند در سالیان اخیر بوده است. بویژه اگر هند را با کشورهای اروپای غربی، آمریکا، کانادا و استرالیا مقایسه کنیم. البته شرایط زندگی در هند هم (با همه پیشرفتها) به خوبی کشورهای یادشده نیست. موضوعی که غفلت از آن میتواند باعث سرخوردگی دانشجویان در بدو ورود به هند شود.
تا دو سال پیش ایرانیان میتوانستند از برخی دانشگاههای هند که مورد تأیید وزارت بهداشت کشورمان هم بودند بدون شرکت در آزمون ورودی یا داشتن معدل بالا، برای دوره دندانپزشکی پذیرش بگیرند. دورهها به زبان انگلیسی ارائه میشد و نیازی به داشتن مدرک زبان هم نبود و هزینه تحصیل و زندگی هم نسبتا پایین بود. مجموعه این شرایط، هند را به مقصدی جذاب برای بسیاری از متقاضیان تحصیل دندانپزشکی در خارج از ایران تبدیل کرده بود. حالا که برای گرفتن پذیرش باید در آزمون ورودی شرکت کرد دیگر هند جذابیت گذشته را ندارد اما اگر کسی بخواهد با همین شرایط هم دورههای تحصیلی دندانپزشکی در هند را بگذراند باید چه مسیری را طی کند؟
شرایط تحصیل دندانپزشکی در هند
شرط اولیه برای تحصیل دندانپزشکی در هند داشتن پیشدانشگاهی تجربی است. متقاضی با داشتن پیشدانشگاهی تجربی (حتی اگر دیپلم ریاضی داشته باشد) میتواند برای شرکت در آزمون NEET اقدام کند. پیشتر گفتیم که آزمون NEET تا دو سال پیش توسط برخی از دانشگاههای هند بصورت مستقل برگزار میشد اما از سال 17-2016 و با حکم دیوان عالی هند این آزمون بصورت سراسری برگزار میشود.
سؤالات آزمون NEET بصورت تستی، به زبان نگلیسی و از دروس فیزیک، شیمی، زیستشناسی و ریاضی (هر کدام 100 سؤال) طراحی میشود. این آزمون در اوایل ماه می هر سال برگزار و نتیجه آن یک ماه بعد، در ماه ژوئن اعلام میشود.
متقاضیان ایرانی تحصیل دندانپزشکی در هند میتوانند با گرفتن ویزای زبان، برای گذراندن دورههای زبان وارد کشور هند شده و همزمان با گذراندن دوره زبان، در کلاسهای آمادگی آزمون NEET هم شرکت کنند.
دانشجویان دندانپزشکی در هند (BDS یا Bachelor of Dental Science) باید طی یک دوره 4.5 تا 5.5 ساله دروسی مانند جراحی دندان، آناتومی دندان و مواد دندانپزشکی را پاس کنند. آنها یک سال را هم در بیمارستان وابسته به دانشگاه خود بعنوان کارآموز دندانپزشکی میگذرانند و پس از آن فارغالتحصیل میشوند.
دوره BDS یا Bachelor of Dental Science به دو دوره عمومی و تخصصی تقسیم میشود. در طول دوره عمومی که 2 سال اول را شامل میشود دروسی مانند آناتومی دندان، پاتولوژی و مواد دندانپزشکی به دانشجویان تدریس میشود و پس از آن طی دوره تخصصی (که معمولا 3 سال به طول میانجامد) واحدهای اصلی مانند بیماریهای دهان و دندان، پروتز دندان و جراحی عمومی ارائه میشود.